آقای ندیده ام!
آسمونی ترین زمینی! بیا و تو این شبای پر از خیر! تو این همه نجوای عاشقانه! تو این بارون بی دریغ لطف خدا خودت دعا کن!
خودت دعا کن که اون اتفاق بزرگ جلو بیفته!
آقای ندیده ام! دعا می کنم که یکی از همین روزای پربرکت افطار سر سفره ی حضورت باشیم تا دنیا بالاخره این روزه ی هزار و چهارصد ساله رو به روشنای چهره ی بی نظیرت افطار کنه!
آمین!
| نوشته شده توسط مجنون در چهارشنبه 86/7/4 و ساعت 4:48 صبح |
دلبرکم چیزی بگو به من که گرم هق هقم()
