تقریبا دو ماهه اینجا ننوشتم.حالا هم که می نویسم، حوصله هیچکاری را ندارم. سرم شلوغ شده. کارهای بسیج بدجوری روی زمین مانده. واقعا چقدر زود دیر می شود. نیروهای انجمن زیاد شده فقط باید به این نیروها جهت داد و نگذاشت که کنترل از دستمون دربرود.من مانده ام و کلی درس که دارند سخت می شن و چندتا بچه کنکوری حساس. خدایا کمک. هر شب وقتم بیشتر کم می یاد. احتمالا یه کاری کردم که برکت وقتم پریده! کلاسهای روانشناسی بالاخره شروع شد. روانشناس ها هم آدمهای عجیبی اند! دیروز هم روز پرکاری بود. سرماخوردگی از خیلی بیماریها بدتره بخصوص اگر باعث بشه سرکار نری. و بدنامه دیدار یار را هم از دست بدی! امیدوارم خوب بشم و شمال آخر هفته رو برم!
